Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Erstdruck mit Übersetzung Orthographie Herrmann-Winter 〉〉
John Brinckman
De Voerstadt lustig lank!
Nu kümmt de hele Cumpani
Mit Sang un Kling un Klang, juchhei!
Mit Sang un Kling un Klang.
De Herr Furir, de Herr Furir
De tröck üns lang voerut.
Hurra, hurra, ’n ni Quartir!
Hurra, ’ne nige Brut, juchhei!
Hurra, ’ne nige Brut!
Un wenn wi werre vörrwarts gan,
Is mennigen biswoegt;
Man Jumferntran, sonn Jumferntran,
Wu ball is de nich droegt, juchhei!
Wu ball is de nich droegt.
Kumm her ens, Lisch! Kumm her, Marik,
Wisch, Stin un Fik un Dürt!
Wu is de beste Danzmusik,
Wu sünd de besten Uert, juchhei!
Wu sünd de besten Uert?
- Nu kumm, Kamrad, un mak di prat!
Nu soek’ wi Beir üns en.
Wat dücht di vun de Swart, Kamrad?
De is mal stramm to Ben, juchhei!
De is mal stramm to Ben.
Flink, ir en anne fast se loßt!
Wat dücht di vun de Witt?
De smitt sick mächtig in de Bost
Un hett sonn stolzen Tritt, juchhei!
Un hett sonn stolzen Tritt! -
- - Nimm du de Witt, nimm du de Swart,
Nimm du se di all beir!
Ick let to Hus min Hart, min Hart,
Ick let to Hus min Freur, juchhei!
Min Schatz, min Trost, min Freur.
Ick will ken Hand, de sachte strakt,
Ick mag ken blanke Og!
Min Wurt, dat hew ick er vemakt,
An en doa hew ick nog, juchhei!
An en doa hew ick nog! - -