„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
John Brinckman: Vagel Grip
- 34 -
Bumm! Doa sleit de Klock all en;
De oll Stunn is ründ,
De ken Minsch nich mag, un ken
Is mit er got Fründ.
Dat ’s narrsch, wat ’n sick licht vefirt
Denn un goa nicks trugt
Un grar as sonn daesig Pird
Voer ’n Sten sick schugt.’
Dat ’s de Gaebel, doa ’s de Doer, Baben doa slöppt Gret; Man de isen Schott is voer, Süß, wen wet – wen wet? Süß – wen wet, wat denn ick der, Mi is as en Dew; Dat ’s man üm dat Nagerer, Süß wüß ’k, wu ’k nu blew.
Süß, je süß – ick wet woll Rat, Wu ick rinne kam; Wenn ick forsch de Doer anfat, Breckt se sacht tosam. Moer is s’ as oll Dannenbork, Un ehr Hasp is slicht – Man Gretmore is sonn Lork Un makt sonn Geschricht.
Dat ’s de Gaebel, doa ’s de Doer, Baben doa slöppt Gret; Man de isen Schott is voer, Süß, wen wet – wen wet? Süß – wen wet, wat denn ick der, Mi is as en Dew; Dat ’s man üm dat Nagerer, Süß wüß ’k, wu ’k nu blew.
Süß, je süß – ick wet woll Rat, Wu ick rinne kam; Wenn ick forsch de Doer anfat, Breckt se sacht tosam. Moer is s’ as oll Dannenbork, Un ehr Hasp is slicht – Man Gretmore is sonn Lork Un makt sonn Geschricht.