Sick üm er Schullern, ’t Wate leckt un drüppelt
Vun ’n Hot er as ’ne Rönn, un de oll Swep
Sülst will nich klappen mir.

Kik ens! doa hoppt
De dick Karlin de Dämm längs bi dat Vehus;
Er Schört hett s’ aewe ’n Kopp nam un er Röck
Bet an de Knekel hochup bunnen; kik ens!
Wu se doa henpatscht mit er schewen Ben
In de langschächtig Kirlssmerstewel, kik!
De foer er drallen Waren vel to knapp sünd;
De knipen er, man se hett noch mir Knipen:
De Rotten sünd doa achte in de Gat,
Dicht bi de Backaw un den Antenpol,
Un hew sick de dre besten Gössels stalen,
Un Gant un Gos de schrigen as verückt.
Wat wad Schultmore seggen, wenn se ’t markt!
De steit de Kopp sit gistern so nich recht;
Se hett na Fik all mit de Füllkell slan
Un Dürten mit er höltern Slarp all smeten,
Se schelt un schimpt un smitt so mit de Doeren,
De Schostein rokt, un Vare knurrt so vel,
Un den is ok Nicks, goa Nicks recht to maken.
De sinnt so vel un snackt in sick herin,
Un kann doch ken Minsch foer dat Were foer nich!
Na nu, vun Vare will wi man nicks seggen,
De hett sin Kopp so vull, dat de em düst;
Dat ’s in de Aust jo, un de Weit dotrip,
De Arwten de ligg’ all noch up er Swad, –
Wat de nu woll all kemt un utpalt sünd!