En Joar is kort, en Joar is lang;
Foer weck Lür, je doa löppt ’t, -
Foer anne humpelt ’t lam un krank, –
Dat ’s grar, as en dat dröppt.

De doa moet slawen Nacht un Dag,
wil dat de Anne slöppt,
To don nicks brukt un ok nich mag, –
Dat ’s grar, as en dat dröppt.

Hans treckt sin Klott un makt sick krümm,
Wenn oll dumm Krischan röppt,
Un Hans hett lirt wat – na, wurüm? -
Dat ’s grar, as en dat dröppt.

Din ganze Forst schütt rank un slank,
Min enzigst Wir wad kröppt...
Doa lett sick nicks bi don, seggt Pank,
Dat ’s grar, as en dat dröppt.