Denn wäs nich so drusmürrisch, Diern,
Un nimm nicks nich krumm!
Un giff mi ’n PussKuss, Diern
Un fåt mi eens üm.

Hier hüürt üns keen UhrOhr nich,
Keen Ooch süht üns, Kind, -
De Hock von Natur nich,
De ’s doftaub jå un blind.

Un süht dat de LünkSpatz ok,
De lacht sik dorbi
Un denkt sacht: Dat künn ’k ok
Noch flinker as ji!