Un seeg, wa ’t all bi Jüm noch rund geit,
Wa ’t mit de Koh un mit de Hund steit
Un mit dat Pȩrd,
Un dat Anntrin noch jümmer de Mund geit
Asn Lammersteert.
Jüm schrivt mi, dat dat Korn gut stan deit,
Un dat Jüm lütt Jan Paul al gan deit,
Un dat Jüm Psepter de Junges slan deit,
As weert nix Guds,
Un dat Jan Discher bi Jüm wahn’ deit
Int Achterhus.
Plünn Antje hett mi letz de Breef broch,
Un hett mi seggt, de Püttjer lȩv noch
Un sin Jan Hinnerk weer de Sleef noch
Vun fröher hȩr,
Un all dat Nies, wat sunsten gev noch
Vun Em un Ȩr.
Dat ’s ditmal Allens, wat ik wȩten do,
Opn anner Mal mehr, wenn ’k wat vergȩten do;
Plünn Antje bringt ok noch en Bȩten to
Jan Paul sin Mund.
Gott gȩv Jüm, wat ik wünsch un bȩden do:
Blivt All gesund.