un richt’t sik mit ein Ruck in Enn’
un starrt ümher un folcht de Hänn’
so kurlos œwer ’t brun Gesicht,
as wenn hei nicks mihr seihn mücht.
Un har doch sünst so’n hellen Blick
so måkt för Lust un Leif un Glück.
Ach, åwer in sien jitzig Wäsen
is nicks von Glück un Lust tau läsen.