Na, Schultenmore, na wu geit? Ne, is dat enmal kolt! Ob dat woll ball uppen Däu werre sleit? ʼN beten Mulschell hüt? Sonn Mulschell deit Mal sacht, dat ’s backt ut Smolt. Er Körw harr dal se sett un seg In ’t Spegel na er Mütz. Dunn kek s’ sik ründ, un as de Weg, Dicht bi de Aw, to sen se kreg, Doa roep s’: - All werre wat Lütts!? Na, Schultenmorer, dat ’s Gott’s Segen, En nimmt dat, as en ’t nimmt; Wat Gott en schickt, dat moet en drägen ... Dat is woll nu all Numme negen, Wenn en to ’t anne kümmt? - Nast güng se na de Weg ran sacht: - Ne, dat is jo ’n woaren Stat! Ne, dat harr ’k all sein Dag nich dacht, - Ne, wat de Jung na ’n Schulten slacht! De hett sonn Snut akkrat! -