Se seg em koppheiste
In Wickeln un Bündeln
Den Aewe hendal
Mit Geblarr ’rünne tründeln.

Koppheiste so schoet he
In ’t Wate herünne
Un spaddelt un blubbet,
As ob swemmen künn he.

Dunn jucht se un krischt se
Un süng dörch ’e Näsen:
- Jung Lür de wael’ ok jo woll
Lustig ens wesen! -