Un denn so en foer alle Malen:
Ick sär, Herr Paste! ick künn ’t don,
Dat het so vel, ick kann ’t betalen,
Un doana kreigt nich Han nich Hon.
Un wenn ick sär, ick künn ’t ok laten,
Na, Herr Propoß! je, na, dat het:
Twe Pott, denn bün ’k so vull nich gaten,
Dat ick nich noch twe Pegel let! --