Denn fürt de Post doa lank de Strat,
Doa achte bi den Se;
Denn makt de Swage sick parat,
Un dörch dat Holt blößt he.

Dat klingt so soet, so egen jo
As Sang un Oergel her;
So nipp hürt denn de Ollsche to,
As bloes he man foer er.

Un wenn toletz dat Hurn vestümmt,
Denn kickt se na de Stirn,
Wu en bi en herute kümmt,
Dat süt se goa to girn.

Un wenn en Stirn vun Heben föllt,
Denn föllt he er in ’t Hart;
Wit wad er ’t as de ganze Welt,
Hell as ’ne Altoakart.