Un harr ick hakt un egt, denn set
Ick girn doa in dat Gras
Un droegt mi vun min Stirn den Swet
Un dacht so dit un dat un et,
Wat in min Kip grar was.

Nu bün ick olt, ick kann Nicks mir,
Min Hand un Arm is swack.
All lang liggt Wendelk in de Ird;
Ick mücht man, dat ick bi er wir,
Ick warr all goa to fack.

Ick mücht, de Holtwoar kem un sär:
- Na, kumm man her un soek,
Wenn morrn den Block se sag’, söß Brer –
Dat is all, wat di noerig der –,
Oll Mann, di ut diß Ek! -