Lang aewest irst den Slaetel her,
Den Slaetel to min Schapp!
Ick men, ’n Dale gew wi er,
En Markstück wir to knapp.
De Rogg de lont un stiggt in Pris’.
Sü, doafoer bün ick Schult, Lowis’!
Dat west du, More, jo –
Wat schürrst den Kopp du so!

Na, Jungs, nu halt ens oarig ut,
As wir ’k de Suprindent,
Recht ute Bost un vull un lut
Vun Anfang bet to Enn!
Dat de Kalfakte Takt recht höllt
Un Nümms nich ute Tonoart föllt,
Dat Moll mi nich vesitt –
Paßt up, ick sülm sing mit!

Sü, dat hett oarig woll mi dan,
Dat het ’k mi noch ’n Led!
Un as dat gan schall, hett dat gan, –
Man, Jungs, dat ji dat wet
Un achte ’t Ur juch schriwt, dat Moll
Dat gung noch nich so, as dat soll,
Ji tröckt to dull vun Lerre, –
Na, aewe ’t Joar kamt werre!