sien niegen Ünriepen von Höter Hänsch,
den Måndach he nå Pingsten sik ierst köfft har,
un dormit afscheest œwer Stock un Steen
gråd in de Bäk ehr allerdeepste Düp –
keek he sik gor nich nå em üm un brummt:
»Na, wenn de Düwel de Trumpet ierst hett,
kann mientwägen giern he ok dat Mundstück kriegen;
up gegen ’n| Backåb’n hojåhnt dat sik schlicht!
Un wenn de leef Gott dat gliek œwel nimmt,
wenn een för sien got Såk een godes Wuurt sprääkt,
je, denn – denn möt he sienen Willen hebben;
denn kennt he œwerst Krischan Bullern schlicht –
mein Jesʼ nee jå! Een secht sacht eens sien Meinung
un wohrt sik denn ok gråd nich vör sonn Wuurt,
dat man so biert un noch keen Farken kricht! -