Nu kumm, Kamråd, un måk di pråt!
Nu sök wi beid uns een.
Wat dücht di vun de Schwart, Kamråd?
De is mål stramm to Been, juchhei!
De is mål stramm to Been.

Flink, ihr een anner fast se loost!
Wat dücht di vun de Witt?
De smitt sik mächtig in de Bost
un hett sonn stolzen Tritt, juchhei!
Un hett sonn stolzen Tritt!

»Nimm du de Witt, nimm du de Schwart,
nimm du se di all beid!
Ik leet to Hus mien Hart, mien Hart,
ik leet to Hus mien Freud, juuchhei!
Mien Schatz, mien Troost, mien Freud.

Ick will keen Hand, de sachter stråkt,
ik mach keen blanke Ooch!
Mien Wuurt, dat heff ik ehr vermåkt,
an een dor heff ik nooch, juuchhei!
An een dor heff ik nooch!«