Min leef, mien oll lütt Adebor –
süh, dor flücht ok dien Fru!
Nu is dat klipp, nu is dat klor,
ut is de Winter nu.
Ik bün förwohr so got di,
oll Fründ, du weest Bescheed –
ik schüdd woll giern de Pot di,
Wenn dat man don sik leet.