ERZÄHLER
Hei reikt ehr nich de Hand, hei swicht.
Denn ollen Daniel sien Gesicht,
dat steiht so swart vör em un kiekt
em as ein Späuk, dat nich mihr wiekt,
mit stiere Ogen in ’t Gesicht.
Bether was ’t Arger un Verdruss,
wat in dat Hart em kint un wuss,
nu wasst dor Hass un grimme Grull –
bet båben is dat Hart em vull.