ERZÄHLER
Un rings ümher
licht swart un swer
de düüst’re Nacht
un flustert sacht
un süüfzt dörch ’t Ruhr
un dörch denn ollen Flederbom
un dörch dat Läusch an ’n Wåtersom.
Un ’t Rägenschur,
dat ’ruppe tüht,
glitt singend œwer ’t Wåter hen,
as süng de Nacht ein Truerlied
un weint so sacht herun, as wenn
sülfst swarte Nacht sik barmen deit
üm ’t Minschenhart un üm sien Leid.