SUCHE:
Busch
m.
Busch, Strauch, Wald
| Plattdeutsch | Busch |
| Silbentrennung | Busch |
| Wortart | Substantiv: Maskulinum |
| Sprachniveau | A (Elementare Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Busch |
| Hochdeutsch | Strauch |
| Hochdeutsch | Wald |
| flektierte Formen | |
| Plural | Büsch |
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | Busch |
| Plattdt.-hochdt. WB | Busch |
| Komposita | |
| Kliebenbusch | 〉〉〉 |
| Wendungen | |
| up´n Busch kloppen auf den Busch klopfen (übertr: etw. im Gespräch herauskitzeln) | |
| mit wat achtern Busch hollen mit etw. hinter´m Busch halten (übertr.: etw. verheimlichen) | |
| De deit ja woll an´n Busch häuden! Der/die hütet ja wohl am Busch! (übertr.: Er/sie ist ja wohl nicht normal! | |
| Schlöppt in´n Januor dat Grön, warden Feld un Busch bald blöhn. Schläft im Januar das Grün, werden Feld und Wald bald blüh´n. |
| Wendungen (andere Wörterbücher) | |
| Fritz Reuter | |
| up den Busch kloppen auf den Busch klopfen, vorher sondieren (von der Jagd) | |
| Dähnert (1781) | |
| Een Knirk-Busch Ein Wacholderstrauch | |
| Se sind im Busch Sie sind im Walde | |
| To Busch fören Holz hohlen | |
| De Hase geit to Busch Der Hase verläßt das freie Feld | |
| Fedder-Busch Ein Bündel Federn | |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch busch, busk, altsächsisch -busc |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Busch |
| Pommersches Wörterbuch | Busch |
| Dähnert | Busch |
| Sibeth | Busch |
| Fritz-Reuter-WB | Busch |
| John-Brinckman-WB | Busch |