SUCHE:
Hund
m.
Hund
| Plattdeutsch | Hund | 
| Silbentrennung | Hund | 
| Wortart | Substantiv: Maskulinum | 
| Sprachniveau | A (Elementare Sprachverwendung) | 
| Hochdeutsch | Hund | 
| flektierte Formen | |
| Plural | Hunn’ | 
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | Hund | 
| Plattdt.-hochdt. WB | Hund | 
| Komposita | |
| Sålhund | 〉〉〉 | 
| Windhund | 〉〉〉 | 
| Hoffhund | 〉〉〉 | 
| Wendungen | |
| Väle Hunn´ sünd denn Håsen sien Dod. Viele Hunde sind des Hasens Tod. (Übertr.: Viele Köche verderben den Brei.)  | 
| Wendungen (andere Wörterbücher) | 
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch hunt, altsächsisch hund | 
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Hund | 
| Pommersches Wörterbuch | Hund | 
| Dähnert | Hund | 
| Sibeth | Hund | 
| Fritz-Reuter-WB | Hund | 
| John-Brinckman-WB | Hund |