SUCHE:
Popier, Papier
n.
Papier
| Plattdeutsch | Popier |
| Silbentrennung | Po|pier |
| Plattdeutsch (2) | Papier |
| Wortart | Substantiv: Neutrum |
| Sprachniveau | A (Elementare Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Papier |
| flektierte Formen | |
| Plural | Popieren |
| Herrmann-Winter | |
| Hör- u. Lernbuch | Popier, Papier |
| Wendungen | |
| Ik heff keine Popieren dorœwer. Ich habe keine Papiere darüber. (übertr.: Ich kann das nicht schriftlich nachweisen.) |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch papīr, pappīr, popīr, aus altfranzösisch papier. Zugrunde liegt lat. papȳrus, papȳrum, griech. pápȳros (πάπυÏος) (vgl. dwds.de) |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Papier, Poppier |
| Sibeth | Poppier |
| Fritz-Reuter-WB | Poppir, Pappir |