SUCHE:
vergnööcht, vergnäucht
adj.
vergnügt
| Plattdeutsch | vergnööcht | 
| Silbentrennung | ver|gnööcht | 
| Plattdeutsch (2) | vergnäucht | 
| Wortart | Adjektiv | 
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) | 
| Hochdeutsch | vergnügt | 
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | vergnöcht | 
| Etymologie | |
| zu dem mittelniederdeutschen Verb vor(g)nȫgen | 
| Wörterbücher: | |
| Fritz-Reuter-WB | vergnäugt | 
| John-Brinckman-WB | vegnoegt, vergnögt |