SUCHE:
Hanschen, Handschen
m.
Handschuh
| Plattdeutsch | Hanschen |
| Silbentrennung | Han|schen |
| Plattdeutsch (2) | Handschen |
| Wortart | Substantiv: Maskulinum |
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Handschuh |
| flektierte Formen | |
| Plural | Hanschen |
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | Hanschen, Handschen |
| Komposita | |
| Fuusthanschen | 〉〉〉 |
| Wendungen | |
| Dat schåd´t mien Mudder gor nicks, dat mi de Fingern frieren, säd de Jung´, wat knütt sei mi kein Hanschen. Das schadet meiner Mutter gar nichts, dass mir die Finger frieren, sagte der Junge, was strickt sie mir (auch) keine Handschuhe. |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch hantsche aus hantschô |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Hanschen, auch Handschen m. |
| Dähnert | Hanschen |
| Sibeth | Hanschen, Handschau, Handschoh |
| Fritz-Reuter-WB | Hanschen |