SUCHE:
Liem
m.
Leim
| Plattdeutsch | Liem |
| Silbentrennung | Liem |
| Wortart | Substantiv: Maskulinum |
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Leim |
| flektierte Formen | |
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | Liem |
| Wendungen | |
| De is em up denn Liem gåhn. Der/die ist ihm auf den Lehm gegangen. (übertr.: Er/sie ist von ihm betrogen worden.) |
| Wendungen (andere Wörterbücher) | |
| Fritz Reuter | |
| up den Lim sitten festsitzen | |
| ut den Lim gahn auseinander fallen | |
| ut den Lim sin außer sich sein | |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch līm, altsächsisch līm |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Lim |
| Pommersches Wörterbuch | Liem |
| Dähnert | Liim |
| Sibeth | Lim |
| Fritz-Reuter-WB | Lim |
| John-Brinckman-WB | Lim |